vonsku veður og vigtun

Var að koma úr enn einni Ikea ferðinni. Það hljómar eins og ég sé Ikea addict en það er alls ekki málið. Vandamálið er að enn vantar sófaborð, einhvers konar sjónvarpshirslu og borðstofuborð. Búðin er risastór og alveg hrikaleg orkusuga og ég bara einfaldlega ekki vön því að þekkja ekki hvern einasta krók og kima eins og heima og því hafa ferðirnar verið fleiri en annars væri. Þessi ferð var nokkuð árangursrík. Það var fátt um Danann og því fengum við gott rými til þess að velta vöngum og taka ákvarðanir. Við vorum bara nokkuð sátt þegar við komum að kassanum – aðeins 900 dk og bæði sófaborð og sjónvarpshirsla í körfunni auk einhvers nauðsynlegs smádóts. Já ég segi það enn og aftur. “Hvar værum við án IKEA“

Við Björg drösluðumst með strákana í óveðrinu niður á bryggju í morgun þar sem staðsett er kulturhus eða nokkurs konar “félagsmiðstöð” fyrir fólkið í hverfinu. Þangað mætir hjúkrunarfræðingur einu sinni í viku, á miðvikudögum og býður uppá að vigta og skoða smábörn. Í dag voru líklegast um 10 mömmur með ungana sína – það var búið að breiða úr teppum og dýnum og nóg af dóti fyrir krílin. Mér fannst þetta mjög aðlagandi allt saman en tungumálaörðuleikar gera mér erfitt fyrir. Ég er einhvern veginn ekki alveg ready í miklar samræður á dönsku um kúk, piss, svefn og svefnleysi. Ég er þó næstum alveg hætt að grípa í enskuna í búðum en engan veginn nógu flink til þess að fara að spjalla við fullorðnu mömmurnar. Já meðalaldur þeirra var örugglega vel yfir 35 svo að mér leið pínulítið eins og smástelpu.

kv. unga (-) mamman